Pluskwa domowa. Pytania i odpowiedzi.

Pluskwy są to bezskrzydłe, niewielkie owady zaliczane do pasożytów. Z uwagi na swój charakterystyczny spłaszczony grzbietowo-brzusznie kształt, mają umiejętność chowania się w niewidocznych i niedostępnych miejscach np. bardzo wąskich szczelinach, fałdach tapicerki meblowej, pęknięciach tynku, listwach przypodłogowych.

Młode osobniki, t.zw. nimfy, są małe jak nasiona maku, podczas gdy postacie dorosłe mogą dorastać do 5 mm długości i często są porównywane z wyglądu do nasion jabłka. Trudno je dostrzec ponieważ żyją w ukryciu, a żerują nocą.

Nowo wyklute nimfy są trudne do zauważenia z uwagi na swoją wielkość i kolor, jednak starsze nimfy i dorosłe osobniki są wystarczająco duże, aby widzieć je wyraźnie gołym okiem.

Pluskwy mają barwę od półprzezroczystej jasnej po wykluciu do ciemnobrązowej lub rdzawej w wieku dorosłym. Świeżo po żerowaniu mają barwę czerwonawą.

Identyfikacja nie zawsze jest możliwa od razu. Pluskwy prowadzą nocny tryb życia i to utrudnia ich dostrzeżenie.

Te bezskrzydłe owady są czerwono-brązowego koloru, mają ciała spłaszczone grzbietowo-brzusznie, a to pozwala im ukrywać się w miejscach trudno dostępnych – np. pęknięciach ścian, szparach w podłodze, fałdach dywanu, łóżka i mebli tapicerowanych, wewnątrz sprężyn materaca.

Jednym z najlepszych sposobów na rozpoznanie inwazji tych pasożytów jest szukanie śladów odchodów. Jeśli na materacu znajdziemy drobne ciemne plamki może to świadczyć o tym, że pluskwy zaatakowały dom.

Ślady takie najłatwiej znaleźć:

• na szwach materaca
• na wezgłowiu łóżka lub tuż za nim
• wzdłuż listew przypodłogowych w pobliżu ich żerowania
• przy krawędzi dywanu blisko łóżka

Niestety odchody pluskiew są dość podobne do odchodów innych szkodników, w tym karaluchów. Pomimo tego, że umiejscowienie jest inne i tak mogą zrodzić się wątpliwości.

Innym ze skutecznych sposobów odróżnienia bytowania pluskiew od innych pasożytów są np. ślady po wylince, pozostałości po lęgu w postaci pustych jaj, drobne ślady krwi na pościeli, prześcieradle.

Poza opisanymi przejawami obecności pluskiew, przypisuje się im charakterystyczny stęchły, słodki zapach. Jest on jednak wykrywalny przy dość dużej populacji owadów.

Pluskwy mają w swojej ślinie środek znieczulający, aby gryźć ludzi niepostrzeżenie. Chociaż ich ukąszenia powodują dyskomfort, pasożyty te nie są znane z rozprzestrzeniania chorób. Zwykle żerują na głowie i szyi, ale mogą atakować każdą odsłoniętą skórę.

Jeśli dostrzegasz ślady zerowania pluskiew na pościeli lub swoim ciele, nie zwlekaj, skontaktuj się z naszą firmą, by szybko i profesjonalnie pozbyć się problemu. Doświadczenie i dostęp do odpowiednich środków chemicznych pozwoli nam bezpiecznie i skutecznie usunąć pasożyty z Twojego otoczenia.

Jako owady bezskrzydłe, niezdolne do skakania, pozostają blisko miejsca żerowania. Mogą jednak zostać przeniesione i zainfekować nowe miejsca.

Pluskwy przewożone są przez ludzi, najczęściej w rzeczach osobistych, takich jak:

• Bagaże i walizki oraz plecaki
• Torebki
• Torby gimnastyczne
• Ubrania
• Mogą też ukryć się w rzeczach osobistych.

Ponieważ zasiedlają wiele miejsc, pluskwy można złapać prawie wszędzie – zaatakowały biura, sklepy, hotele, siłownie i kina, teatry, środki transportu.

Pluskwy są łatwo przenoszone do wcześniej niezainfekowanych mieszkań. Przyniesione do pomieszczenia mogą być niezwykle trudne do opanowania bez pomocy doświadczonego specjalisty od szkodników. Jeśli podejrzewasz, że mogłeś przywlec je ze swoich podróży, zadzwoń do naszej firmy, aby uzyskać kompleksową obsługę pozbycia się tych pasożytów.

Jajka

Jajka pluskiew wyglądem, przypominają ziarno, są mlecznobiałego koloru i mają około 1 mm długości. Samice pluskiew składają do pięciu jaj dziennie. Składane są pojedynczo lub w skupiskach w ciasnych szczelinach, czy przy szwach materaca. Z jaj w ciągu dwóch tygodni wylęgają się młode pluskwy zwane nimfami i zaczynają od razu żerować.

Nimfy

Nimfy przechodzą przez cykl pięciu wylinek, zanim osiągną dojrzałość. Wyglądają podobnie do dorosłych osobników, jednak są mniejsze i niezdolne do rozmnażania. Z początku bardzo ciężko je dostrzec z uwagi na blady, żółto-biały odcień. Starsze nimfy i osobniki dorosłe są czerwonawo-brązowe. W sprzyjających warunkach – dostęp do żywiciela i temperatura pokojowa –  nimfy w ciągu pięciu tygodni przeistaczają się w postać dorosłą i osiągają dojrzałość płciową.

Długość życia

Pluskwy najczęściej żyją od czterech do sześciu miesięcy. Posiadają jednak zdolność przetrwania w niesprzyjających warunkach – niektóre osobniki mogą przeżyć nawet rok w chłodzie i bez pokarmu.

Pluskwy są doskonale przystosowane spłaszczonym kształtem ciała, do chowania się w wąskich, trudnodostępnych miejscach. Żerowanie rozpoczynają nocą. Pluskwy jeśli nie zostaną w porę wykryte zaczynają się namnażać. Składają jaja w rozmaitych miejscach blisko żywiciela: w szczelinach, fałdach materaca czy mebla tapicerowanego, sprężynach skrzynkowych, walizkach, dywanach, listwach przypodłogowych, ubraniach, a nawet w ramach obrazów. Powoli zaczynają tworzyć sporą populację.

Jeśli zorientujesz się, ze masz w domu pluskwy, powinieneś podejść do sprawy kompleksowo, a najlepiej poprosić o pomoc specjalistyczną firmę zajmującą się skutecznym zwalczaniem tych pasożytów.

Pluskwy zdecydowanie wolą żywić się krwią ludzką niż zwierząt domowych lub innych zwierząt futerkowych. Zwykle żerują w nocy. Częstotliwość żerowania pluskiew zależy od:

• Dostępności żywiciela – jeśli nie mogą żerować na nim w nocy, będą zmieniać pory żerowania na dzienne.
• Wielkości populacji – im więcej pluskiew, tym częściej dochodzi do pogryzienia.

Po żerowaniu pluskwy wracają do swoich kryjówek. W standardowym środowisku mieszkalnym osobniki dorosłe oraz nimfy pluskiew zwykle żerują raz w tygodniu.

Pluskwy przemieszczają się dość szybko, chodząc. Nie posiadają skrzydeł, nie mogą zatem latać. Nie potrafią też skakać w odróżnieniu od pcheł. Nie pokonują samodzielnie dużych odległości, gdyż zawsze bytują blisko żywiciela – do 1,5 m odległości. Wychodzą z ukrycia zazwyczaj po zmroku.

Dzięki zdolności przystosowania się do niższych temperatur pluskwy mogą się rozwijać w wielu warunkach. Zdarza się, że atakują domy nawet w środku zimy. Nie są jednak odporne na ekstremalnie niskie temperatury.

Zamrażanie zarażonych przedmiotów w ekstremalnych temperaturach jest czasami stosowane jako skuteczna metoda walki z tymi pasożytami.

Większość przedmiotów domowych można bezpiecznie zamrozić.  Jeśli zdecydujesz się na zamrażanie, zawsze używaj zamrażarki podczas usuwania pluskiew. Nie polegaj na zewnętrznych warunkach pogodowych, ponieważ mogą one ulec zmianie.

Przedmioty należy pozostawić przez co najmniej cztery dni w zamrażarce ustawionej na -15 stopni Celsjusza lub mniej.

PAMIĘTAJ aby nie zamrażać elektroniki, antyków – możesz je bezpowrotnie zniszczyć.

Pluskwy są wrażliwe na zmiany temperatury, jednak nie da się ich wyeliminować wyłączając zimą grzejniki lub wykładając rzeczy na słońce w upalny dzień. Tylko ekstremalne temperatury pomogą się ich pozbyć.

Pluskwy i ich jaja giną w temperaturze -20°C po około czterech dniach. Można zatem pozbywać się ich odpowiednio wymrażając przedmioty, którym to nie zaszkodzi.

Dorosłe pluskwy i jaja giną w temperaturze 50° – 60° Celsjusza. Niektóre przedmioty można bezpiecznie wygrzać w piekarniku w tych temperaturach przez trzy do pięciu godzin, aby pozbyć się pasożytów.

Właściciele domów mogą używać ekstremalnych temperatur do zabijania pluskiew w pewnym zakresie, ale samodzielne działania tego typu są niepraktyczne w przypadku inwazji w całym domu. Nie wszystkie przedmioty nadają się do traktowania ekstremalnymi temperaturami.

Pluskwy zwykle żyją w budynkach o stałej temperaturze pokojowej i są aktywne w miesiącach zimowych, jeśli znajdują się w domu lub mieszkaniu z kontrolowaną temperaturą.

Potrafią jednak przejść w stan uśpienia, jeśli warunki, temperaturowe, są szczególnie nieprzychylne. Ograniczają wówczas lub zaprzestają reprodukcji i spowalniają metabolizm. Nie są jednak w stanie przetrwać w temperaturze poniżej – 15 stopni Celsjusza więcej niż 3-4 dni.

Okazuje się, że pluskwy preferują określone kolory. Gdy szukają miejsc schronienia lub żerują, wybierają częściej kolory czerwony i czarny niż żółty, pomarańczowy, zielony czy fioletowy. Istotne jest, że pluskwy wolą czarne i czerwone schronienia bardziej niż białe i żółte, ponieważ ciemniejsze kolory zapewniają im lepszą ochronę. Żółte i zielone siedliska wydawały się odstraszać pluskwy – być może dlatego, że te kolory przypominają obszary o intensywnym oświetleniu.

Odsetek jaj składanych przez samice pluskiew był znacznie większy pod niebieskimi, czerwonymi i czarnymi kryjówkami w porównaniu do innych kolorów.

Samce wolą kryjówki czerwone i czarne.

Pluskwy wolą mieszkać w skupiskach, a nie pojedynczo. Samotne pluskwy wolą przebywać w czarnych siedliskach, podczas gdy w skupiskach preferują kolor czerwony.

Nimfy pluskiew wybierają różne kolory schronienia. Jednak w ostatnim stadium larwalnym nimfy, podobnie jak dorosłe pluskwy, wyraźnie preferowały czerwone i czarne schronienie.

Dlaczego więc preferencje kolorystyczne są ważne? Daje to specjalistom od zwalczania pluskiew możliwość lepszego identyfikowania miejsca bytowania skupisk.

Przypadki wystąpienia chorób spowodowanych przez pluskwy są słabo udokumentowane. W przypadku tych pasożytów głównym zagrożeniem jest wtórna infekcja do której może dojść w przypadku braku higieny i rozdrapywania swędzących ukąszeń, przez co powstaną zanieczyszczone rany lub obrzęki. Infekcje takie częściej rozwijają się u dzieci, osób z osłabionym układem odpornościowym i osób starszych, zwłaszcza przykutych do łóżka.

Kolejne niebezpieczeństwo to silne reakcje alergiczne pojawiające się u niektórych osób ugryzionych przez pluskwy. Wymagają one pomocy medycznej.

Zagrożeniem, jakie stwarzają pluskwy, jest również wywoływanie objawów psychologicznych wynikających ze stresu, lub braku snu powodowanego uporczywym swędzeniem lub niepokojem związanym ze świadomością istnienia pasożytów w domu.

Ukąszenia pluskiew mogą powodować swędzenie, obrzęk lub zapalenie skóry objawiające się np. pęcherzami. Ważne jest, aby pamiętać, że takie podrażnienia skóry​​ mogą mieć również inną przyczynę.

Jeśli zauważasz u siebie ślady ukąszenia lub inne reakcje skórne, skontaktuj się z lekarzem.

Jeśli zidentyfikujesz obecność pluskiew w domu, niezwłocznie skontaktuj się ze specjalistą od zwalczania szkodników, aby je wyeliminować. JAKO FIRMA SPECJALIZUJEMY SIĘ W SKUTECZNYM ZWALCZANIU PLUSKIEW PROFESJONALNYMI METODAMI.

W wyniku żerowania pluskiew, na ludzkim ciele pojawiają się często charakterystyczne drobne plamki/wypukłe guzki, zazwyczaj mocno swędzące i ułożone w linii – po kilka wkłuć w jednym rzędzie. U osób wrażliwych, skłonnych do alergii mogą wystąpić zaczerwienienia, opuchlizna, pieczenie. Zdarzają się jednak osoby, które praktycznie nie odczuwają samych ukłuć przez pluskwy oraz nie mają widocznych śladów. Często ktoś, kto został ugryziony przez pluskwę, nawet nie zdaje sobie sprawy, że pluskwa się pożywiła, ale wraz ze wzrostem liczby ugryzień zazwyczaj zwiększa się wrażliwość na nie.

Ukąszenia pluskiew są skupione i często układają się w wyraźny wzór, który można opisać jako wielokrotny i ułożony liniowo lub kołowo. Typowe lokalizacje to szyja, twarz, plecy, klatka piersiowa, ramiona, przedramiona, nogi.

Pluskwy lubią się gromadzić w miejscach gdzie trudno je zauważyć, a zarazem chcą być blisko swojego żywiciela. Zwykle chowają się w pęknięciach i szczelinach w sypialniach. Zainfekowane materace, kołdry, tapicerowane kanapy, fotele i pokrowce mają często ślady odchodów pluskiew. Dojrzewające nimfy pluskiew linieją kilkukrotnie w swoim rozwoju i ich skórki można czasem znaleźć w zainfekowanych miejscach. Można też przy wnikliwej obserwacji dostrzec je same. Kryjówką pluskiew często są szwy materacy i pokrowców na materace, szczególnie spodnie ich części. Znajdują się blisko żywiciela i dają możliwość bezpiecznego bytowania w ukryciu.

Jeśli mamy pluskwy w sypialni, to opryski preparatami ogólnodostępnymi są niebezpieczne z uwagi na ewentualny kontakt ze skórą, pozostawianie śladów lub przykrej woni tapicerowanych mebli. Są one również mało skuteczne w zwalczaniu inwazji pluskiew. Odkurzanie materaca i pranie pokrowca w wysokiej temperaturze zapewnia krótkotrwałą poprawę, jednak gdy na pokrowcu materaca znajdują się pluskwy, prawdopodobnie są również obecne w materacu, a także w pościeli i innych miejscach w domu. Usunięcie zainfekowanego materaca i zakup nowego po przeprowadzeniu profesjonalnego zwalczania pasożytów, może okazać się koniecznością.

Jeśli podejrzewasz inwazję pluskiew w swoim mieszkaniu, skontaktuj się z lokalną firmą zwalczającą te szkodniki. Nie zwlekaj. Im szybciej podejmiesz kroki, tym większa szansa na niezwłoczne pozbycie się problemu.

Pluskwy nie są odporne na wysokie temperatury. Dlatego możesz np. kołdrę, wsadzić do suszarki na najwyższą temperaturę zabijając w ten sposób osobniki dorosłe, nimfy oraz jaja owadów.

W trakcie dalszego odpluskwiania chroń oczyszczoną pościel, zamykając ją w wytrzymałych i szczelnych plastikowych workach. Unikaj sprayów owadobójczych w przypadku pościeli, ponieważ są one często mało skuteczne, a  mogą powodować podrażnienia skóry, pozostawiać ślady, czy przykry zapach.

Pluskwy są owadami niezwykle trudnymi do samodzielnego zwalczania. Zazwyczaj nie udaje się ich samemu wyeliminować i po pewnym czasie ich populacja z powrotem wzrasta. Skontaktuj się najlepiej ze specjalistą od zwalczania pluskiew, aby pozbyć się ich raz a dobrze.

Plaga pluskiew może wystąpić bez względu na warunki sanitarne. Może pojawić się od domów, przez  kina, środki transportu, po firmy. Pluskwy można znaleźć w biurach oraz w hotelach, jeśli tam zostaną przeniesione na torbach, walizkach lub innych rzeczach osobistych.

Gdy pluskwy znajdą się w przestrzeni biurowej znajdują tam miejsca, które są dobrym schronieniem z uwagi na odpowiednią temperaturę i wilgotność. Ponieważ pluskwy zwykle żerują po zmroku, z początku pracownicy biura mogą nie zdawać sobie sprawy z ich obecności. Zwykle daje się je rozpoznać gdy populacja powiększy się lub ktoś dostrzeże pluskwę, która z uwagi na sytuację niedostępności żywiciela nocą, zacznie żerować w ciągu dnia.

By zminimalizować ryzyko zabrania pluskiew do domu z biura, należy niezwłocznie poinformować przełożonego, że ​​zaobserwowano pluskwy lub ślady ich obecności. Szef biura powinien skontaktować się ze specjalistą od zwalczania szkodników, aby przeprowadzić inspekcję i przygotować plan zwalczania pluskiew. Wiedząc o zagrożeniu jakim są te pasożyty należy zwracać uwagę, czy w biurze nie ma pluskiew, a także sprawdzać torby, aktówki, płaszcze, segregatory, oraz wszelkie przedmioty, które pluskwa może wykorzystać do przemieszczenia się z tobą do twojego domu.

Na rynku pojawia się coraz więcej środków odstraszających i pułapek na pluskwy. Produkty te kuszą obietnicą łatwego i taniego rozwiązania problemu. Niestety, praktycznie wszystkie metody odłowu pluskiew nie są w pełni skuteczne. Również dostępne w zwykłej sprzedaży odstraszacze chemiczne, czy dźwiękowe lub ultradźwiękowe nie działają skutecznie na te owady.

Jedyną skuteczną metodą na pluskwy jest profesjonalista uzbrojony w wiedzę, doświadczenie oraz najlepsze produkty i sprzęt. Nasi eksperci bezpiecznie i niezawodnie zwalczą szkodniki w twoim domu, czy biurze. Zrobią to z wykorzystaniem odpowiednich profesjonalnych preparatów, niezwykle precyzyjnie, z dbałością o bezpieczeństwo mieszkańców, czy zwierząt domowych.